Mijn werk kent twee disciplines: schilderen met olieverf op doek en werken met klei op een keramische manier. Creëren is jezelf op het spel zetten, jezelf verliezen. Wat ik maak is een werkelijkheid waar mijn eigen fantasie aan is toegevoegd. In mijn werk zoek ik een manier om vragen over doel en lot, over liefde en zelfopoffering, verlangen en lijden te verbeelden. Mijn realiteit en die van anderen worden gerelativeerd door een dosis zelfspot en humor. Met eigen interpretaties streef ik ernaar een universeel beginsel weer te geven; de kwetsbaarheid en vergankelijkheid van het leven. In schilderijen vertaalt zich dat in gelaagdheid; de betekenis moet in terugkerende patronen en structuren gezocht worden. De schilderijen zijn zonder titel, de oorspronkelijkheid telt. De keramische werken zijn figuratief en altijd voorzien van titels. Deze dienen niet om het werk te verklaren, maar meer om een betekenis toe te voegen; een
dubbelzinnigheid. Ik gebruik klei en verf om mijn verlangen naar ontwapening en oprechtheid te verklaren. Ik wil aanzetten tot kijken, blijven kijken, nadenken en dagdromen. Mijn werk maakt de in mij verborgen wereld zichtbaar. De grens van met wat wij met elkaar kunnen en mogen delen, wil ik graag opzoeken; ontroering, verstopte verlangens, ondoorgrondelijke zielen en drijfveren van mezelf en mijn medemens zijn mijn inspiratiebronnen. De figuratie in klei en de gelaagdheid in verf doen zo een appèl op de hang naar schoonheid en de troost die zij kan brengen.